Przedmiotem poszukiwań są szkodniki pierwotne sosny tzw. foliofagi - owady żywiące się  aparatem asymilacyjnym drzew, czyli igłami.

Do gatunków, które stanowią największe zagrożenie należą: strzygonia choinówka, poproch cetyniak, siwiotek borowiec inaczej zawisak (zimujące w stadium poczwarki w ściółce pod okapem drzewostanu), barczatka sosnówka (zimująca w postaci gąsienicy), osnuja gwiaździsta (zimuje larwa bez oprzędu) oraz gatunki z rodziny borecznikowatych (znajdujemy larwy w oprzędach – kokony).

Owady te jako pierwsze atakują drzewa osłabiając ich kondycję zdrowotną powodując zmniejszenie przyrostu drzew, przez co rośliny są bardziej podatne na różnego rodzaju choroby i ataki szkodników wtórnych, a przy bardzo silnym żerowaniu powodują zamieranie całych drzewostanów.

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny wykonuje się w wybranych fragmentach drzewostanów sosnowych lub wielogatunkowych z przewagą sosny w wieku powyżej 20 lat, nazywanych stałymi partiami kontrolnymi (PK) – obecnie w nadleśnictwie wyznaczone są 83 PK. Partie kontrolne oznaczone są trwale w terenie i zaznaczone na mapie ochrony lasu. Na każdej PK wyznacza się 10 powierzchni próbnych.

W poszukiwaniu owadów przeszukuje się ściółkę i glebę wewnątrz ramek o wymiarach            0,50m X 1m, które przykłada się w określonych kierunkach i odstępach od pnia, zgodnie                  ze schematem zamieszczonym poniżej.

Ponieważ nie wszystkie owady zimują tylko pod ściółką np. boreczniki, które jako kokony tzw. bobówki, na miejsce zimowania wybierają często spękania kory, dodatkowo przeszukuje się odziomkową część pnia pięciu drzew na numerach nieparzystych do wysokości 1,5 m.

Zebrane owady czeka długa droga. Wyszukane na każdej powierzchni próbnej oraz drzew, trafiają do tekturowych pudełek z opisem: nadleśnictwo, leśnictwo, oddział i numer partii kontrolnej, które zawozi się wraz z wypełnionym formularzem nr 11 do nadleśnictwa, gdzie przechodzą wstępną weryfikację. Po ich sprawdzeniu dalej przekazywane są do właściwego terytorialnie Zespołu Ochrony Lasu (ZOL). Tam przechodzą kolejną weryfikację, a otrzymane wyniki pozwalają skutecznie ocenić zagrożenie i właściwie zaplanować zadania z ochrony lasu w przyszłym roku.