Sadzić, siać a może odnowić naturalnie?

Jak sama nazwa wskazuje, od nowa tworzony jest las. Po usunięciu dojrzałego drzewostanu w ciągu pięciu lat trzeba posadzić nowy. Czas pięciu lat daje leśnikom Ustawa o Lasach. Najczęściej jednak już po roku powstaje uprawa dająca początek młodnikowi, czyli młodemu lasu.

Sadzenie – wprowadzenie nowego pokolenia poprzez posadzenie drzewek wyhodowanych na szkółce leśnej jest metodą najpowszechniej stosowaną. Sadzonki wyjęte ze szkółki dostarczane są na przygotowane powierzchnie leśne i przy pomocy narzędzi typu szpadel czy kostur są sadzone. Jest to metoda dająca szybki efekt, wymaga dużego nakładu sił i środków.

Siew – metoda, z którą najczęściej mamy do czynienia w rolnictwie. Wymaga dobrych jakościowo nasion, odpowiedniej dawki i doświadczonego „siewcy”. Jeśli gleba będzie dobrze przygotowana, a po siewie spadnie deszcz, pozostaje tylko czekać. Po wschodach i wzroście uprawę należy obserwować. Czasami konieczne jest przerywanie siewek lub uzupełnienie siewu w miejscach, gdzie wschodów brak.

Odnowienie naturalne – najbardziej naturalna metoda uzyskania lasu. Wymagająca czasu, uwagi, obserwacji, wiedzy. Każdy gatunek drzew ma swoje lata nasienne, nie każdy rok zapewnia urodzaj nasion. Wykorzystuje się obsiewy boczne z sąsiedniego rosnącego drzewostanu  bądź pozostawia się na powierzchni nasienniki, czyli drzewa z których nasiona spadają na powierzchnię, dając ewentualną przyszłą siewkę.  Jeśli obsiew naturalny uzyskamy na przeszło 50% powierzchni, uznajemy, że się udało. W przepisach wewnętrznych mowa też o 3 szt. siewek na 1m² powierzchni. Satysfakcja dla leśnika gwarantowana. Uprawa, która powstała w wyniku tej metody będzie miała największe szanse, by skutecznie oprzeć się wszelkim czynnikom  biotycznym  i abiotycznym.