On, jego rodzina, jego przodkowie lub znajomi są naszymi sąsiadami już  dziesiątki lat (choć  z przerwami, bywały lata, kiedy gniazdo pozostawało niezasiedlone). Bocianie mieszkanko znajduje się na słupie energetycznym, ok. 20 m od wejścia do nadleśnictwa. Nigdy dotąd żaden jego mieszkaniec  nas jednak nie odwiedzał.   

Zagadkę można rozwikłać, śledząc kalendarz. Przecież za kilka dni – dokładnie 31 maja obchodzony jest w Polsce i na świecie Dzień Bociana Białego. Nasz sąsiad przyszedł nas po prostu zaprosić na imprezę. Czas usiąść przy stole jak Polak z Polakiem.  Polskie bociany stanowią 20% światowej populacji tego gatunku. Mówi się zatem, że co piąty bocian jest właśnie Polakiem.  Po zimowej przerwie wracają do naszego kraju, pokonując ponad 8 000 km. Musi być im zatem u nas dobrze.

Ptaki te lubią żyzne i wilgotne łąki, obszary podmokłe. Atrakcyjną stołówką dla bociana są pola, szczególnie podczas orki i żniw. Łatwiej wówczas o zdobycz. Bocian biały ma w Polsce też swojego czarnego, bardzo rzadkiego odpowiednika. Bocian czarny zamieszkuje  z dala od ludzkich siedzib (często w lasach), jest bardziej płochliwy a w jego menu, więcej jest ryb niż żab czy dżdżownic.

 Jak widać (również na załączonych zdjęciach), bociany coraz bardziej asymilują się z człowiekiem. Postarajmy się by tym skrzydlatym ambasadorom Polski, było u nas dobrze tak długo, jak tylko się da.